قوشبازی در ایران | پرندگان شکاری

تربیت پرندگان شکاری

تربیت قوش , تربیت شاهین

برای دیدن این پست روی ادامه مطلب کلیک کنید

بروزرسانی :

این پست در تاریخ 22 فروردین 99 بروز شد - این پست مجددا در تاریخ 15 فرودین 1400 بروزرسانی شد

تربیت پرندگان شکاری

رفتار با پرنده باید  چگونه باشد ؟ 

نکته اول : پرنده های شکاری هیچ وقت اهلی نمیشوند ... یک پرنده شکاری فقط برای این پیش انسان میمونه که تغذیه و خورد و خوراک راحتی داره ... در صورتی که حتی 5 سال یک پرنده رو در محیط بسیار عالی نگهداری کنید , و فقط یک هفته جایگاهش بد بشه , پرنده فکر فرار میکنه ... آره به همین راحتی
تربیت پرندگان شکاری با دادن غذا به پرنده به عنوان جایزه صورت می‌گیرد

برخلاف بسیاری از موجودات دیگر که ما با آنها سر و کار داریم پرندگان شکاری حیوانات غیر اجتماعی به شمار می روند و هیچ تمایلی به تبعیت از قوانین محدود کننده را ندارند و آنها هیچ علاقه‌ای به صاحب خود نداشته و تمایلی به راضی  نگه داشتن او ندارند

آنها فقط به این دلیل در اسارت انسان ها می ماند که انسانها به آسان ترین و بهترین روش غذا را برای آنها فراهم می‌آورند و طبع در چنین شرایطی رابطه بین انسان و پرنده شکاری موجب راحتی پرنده است

پرنده جوانی که به دام می افتد در اصطلاح پسیجر نامیده می شود و به این مفهوم است که پرنده کمتر از یکسال دارد

پرندگان یک ساله عموماً با استفاده از یک تله حلقه ای تک رشته ای به دام می افتند

برای این منظور از گوشت به عنوان طعمه استفاده می شود اگر پرنده که به دام می افتد بالغ باشد در اصطلاح هج گارد نامیده می‌شود این پرندگان عموماً در امر شکار به کار رفته نمی شوند دو دلیل برای این کار وجود دارد
اول اینکه پرنده ای که در طبیعت بزرگ شده هنگامی که برای پرواز آزاد و شکار به دشت برده می شود دیگر به سمت صاحب خود بازنمی‌گردد ( یعنی وقتی پرنده شما یک حیوونی رو شکار کرد توقع نداشته باشید سوت بزنید و خودش و شکارش رو بیاره برای شما ... نه از این خبرا نیست عزیزم )

دوم اینکه دور کردن یک پرنده بالغ از محیط در امر زاد و ولد طبیعی آن پرنده ایجاد اختلال می‌کند و موجب کاهش تعداد آن پرنده در طبیعت می شود

جوجه های کوچک کرک دار از لانه برداشته می شود در اصطلاح ایاز نامیده می شوند...

و هم در مورد پرندگانی که در اسارت به دنیا می‌آیند به کار برده می شود این جوجه ها برای نگهداری و تربیت بسیار با ارزش هستند زیرا همانند پرندگان یک ساله یا بزرگتر از انسان نمی ترسند لذا پس از بزرگ شدن نیز تمایل به فرار ندارند اما این امر دلیل بر آن نیست که همه آنها به خوبی آموزش می‌بینند برخی از آنها هرگز به صاحب خود احترام نمی‌گذارند این حالت موجب می‌شود که نسبت به غذا بسیار حریص شوند و برای به دست آوردن غذا مرتب جیغ و داد کنند که این شرایط در نهایت منجر به لجباز شدن آنها می شود و ممکن است که صاحب خود را چنگ بزنند برای جلوگیری از این رفتار رژیم غذایی جوجه را باید به شدت کنترل کرد

تربیت قوش :

در این بخش تربیت گام به گام برای فردی که اولین پرنده خود را می‌خواهد تربیت کند توضیح داده شده است

نکته مهم : این پست که الان شما دارید میخونید ... فقط یک مقاله هست و توقع نداشته باش با یک مقاله 5 دقیقه ای بتونی یک قوشبازی بشی ... اینجا برای بالا بردن سطح معلومات هست . اگر میخوای واقعا قوشبای رو یاد بگیری از قسمنت منوی سایت روی دکمه آموزش قوشبازی کلیک کن

اگر چه در این مدت تمام جزئیات مربوط به رفتار با پرنده تا پرواز آزاد ذکر شده است ولی توصیه میشود که حتما با یک فرد مجرب در این زمینه همکاری داشته باشید

نحوه تربیت جوجه یک ساله و پرنده بزرگی که به دام افتاده است کاملاً یکسان است نحوه برخورد با جوجه یک روزه اندکی متفاوت است و این تفاوت عمدتاً مربوط به تغذیه آن و قسمت‌هایی از شکار است که به پرنده داده می‌شود

آموزش قرقی به آن سختی که در برخی کتاب‌ها ذکر می‌شود نیست اساس کار مبتنی بر ایجاد یک پیوند بر اساس احترام متقابل تامین غذا و اعتماد است هیچگاه نباید پرنده را با تنبیه مجبور به کاری کرد در صورت اعمال تنبیه پرده نسبت به شما بی اعتماد خواهد شد
یک پرنده ممکن است که از دیدن انسان ها و محیط های جدید دچار ترس شود باید سعی کرد که این ترس را به اعتماد تبدیل نمود گاهی که به پای پرنده بند چرمی یا پارچه بند بسته میشود یا هنگامی که می‌خواهید او را با دستکش آشنا کنید باید از تکه های کوچک غذا به او بدهید

اغلب پرندگان به حدی از انسان ها می ترسند که حتی گرسنگی نیز موجب نزدیکی آنها به انسانها نمی شود در این موارد بهتر است که از چشم بند استفاده نمود یا اینکه از آشیانه تاریک یا تاریکی شب بهره گرفت

روز بعد مجدداً پرنده را روی دست خود قرار داده و یک تکه کوچک گوشت به او بدهید . این عمل را با استفاده از نوک انگشتان خود انجام دهید اگر پرنده انگشت‌شما را نوک زد با استفاده یک انبرک غذا را در نزدیکی صورت او نگه دارید
اگر او هنوز از خوردن غذا امتناع می کند دیگر در همان روز به او چیزی ندهید و عمل غذا دادن را به روز بعد موکول کنید در طول یک الی سه شبانه‌روز نهایتاً او غذا را خواهدخورد

قرقی های کوچک می بایست در مدت یک یا دو روز حتما غذا بخورند

اگر پرنده باز هم از غذا خوردن امتناع کرد حتماً توسط یک دامپزشک باید معاینه شود زیرا احتمال دارد که پرنده بیمار باشد

یک روش که در مورد غذا دادن به پرندگان سرکش بسیار کارآمد است این است که منتظر بمانید تا پرنده دهان خود را باز کند در این هنگام با استفاده از نوک انگشت یا انبرک که گوش را به دهان او بیندازید سپس مقدار اندکی آب به درون دهان او بریزید در این شرایط او غذا را خواهد بلعید

مزه گوشت موجب خواهد شد که او از این به بعد شروع به غذا خوردن کند و هنگامی که پرنده اولین تکه گوشت را خورد به او یک تکه گوشت به اندازه یک بند انگشت بدهید سپس به او تکه گوشت دیگری بدهید در این هنگام به چشمان او نگاه کنید و دقت کنید که آیا هنوز به شما نگاه میکند یا به غذا؟؟ اگر او به گوشت نگاه کند نشانگر این است که تمایل او به غذا، بر ترس او غلبه یافته است اگر او از خوردن غذا امتناع کرد او را تا تمرین بعدی، به حال خود رها کنید ولی اگر هنوز به غذا خوردن تمایل نشان می دهد باز هم تکه های دیگر گوشت را به او بدهید اگر در این هنگام به سر پرنده نگاه کنید متوجه میشید که او برای گرفتن غذا سر خود را به جلو میارد تا این مرحله شما باید اعضا را در نزدیکی سر پرنده نگه دارید از این مرحله به بعد باید غذا را اندکی پایین تر از بدن او نگه دارید و به دستکش خود نزدیک کنید این عمل را با یک تکه کوچک دیگر تکرار کنید
از این به بعد گوشت را روی دستکش خود بگذارید و دیگر از انگشت خود استفاده نکنید در این مرحله باید پرنده به شما اجازه دهد که شما او را روی لبه پشتی صندلی یا هر جای لانه که دارای یک بخش محکم برای نشستن است قرار دهید این عمل را انجام داده و او را مثلا روی لبه پشتی یک صندلی قرار داده و یک تکه گوشت را روی دستکش خود قرار دهید این گوش را در نزدیکی منقار او نگه دارید او به احتمال زیاد دو دل خواهد بود اما سرانجام گوشت را مانند قبل خواهد خورد در این مرحله تکه دیگری از گوشت را روی دستکش بگذارید ولی این بار دستکش را اندکی پایین تر بیاورید این کار را تکرار کنید تا اینکه دستکش در سطحی پایین‌تر از پاهای او قرار گیرد حال در صورتی که پرنده به غذا خوردن عادت کرده است مرحله بعدی تعلیم را آغاز کنید در این مرحله باید اندکی از پرنده دور شوید ولی باید این فاصله به حدی باشد که پرنده بتواند به راحتی غذا را بگیرد هنگامی که تکه گوشت خود اندکی عقب‌تر رفته و این کار را تکرار کنید او بدن خود را بیشتر به طرف شما خواهد کشید تا بدون پریدن بتواند غذا بخورد اما سرانجام برسد و تردید غلبه خواهد کرد او برای خوردن گوشت روی دستکش خواهد کرد این عمل را بارها و بارها تکرار کنید و در هر مرحله اندکی عقب تر بروید در مرحله بعدی دو کار باید انجام گیرد اولین کار آشنا کردن پرنده با محیط پیرامون به امام عواملی است که ممکن است موجب ترس هوشمند مانند افراد خانواده ماشین و یا حیواناتی مثل سگ و غیره دوم این کار بیرون بردن پرنده از خانه است ولی باید دقت نمود تا زمانی که او به راحتی به سوی شما پرواز نمی کند همچنین تا وقتی که پرنده در حالی که ریسمان به پای متصل است پرواز نکند نباید در خارج از خانه برده شود او باید بیاموزد که با ریسمان به راحتی پرواز کند اگر اینگونه نه باشد نشانگر این است که پرونده هنوز به زندگی در اسارت عادت نکرده است و ممکن است به خود آسیب رساند
هنگامی که او آموخت تا مسافت هایی به اندازه طول قلاده را پرواز کند زمان آن است که ریسمان به پای آن باز شود پیشنهاد می شود که طول ریسمان ۱۰۰ تا ۳۰۰ متر باشد از سوی دیگر از ریسمان های نایلونی چند لایه بافته شده استفاده کنید از نخ های چندتایی پیچیده شده یا نخوای ماهیگیری برای این کار استفاده نکنید پرنده را به یک چمنزار کوچک مانند زمین فوتبال برد و او را بر روی نشیمنگاه قرار دهید و ریسمان را در دست بگیرید و با دست دیگر خود یک تیکه گوشت را به او بدهید او باید بی درنگ که گوش را بخورد این کار را یکی دو بار تکرار کنید سپس چند قدم دور شوید به گورش را به او نشان دهید او باید بلافاصله روی دستکش به بپرد. اگر او به اطراف نگاه کرد یا اینکه به سمت دیگری پرواز کرد نشانگر این است که پرنده گرسنه نیست و یا اینکه او هنوز به محیط عادت نکرده است پرنده را به خانه اورده و روز بعد هم این کار را تکرار کنید
اگر پرنده بی درنگ به سوی شما پرواز کند در مرحله بعد تا جایی که ریسمان اجازه می دهد از آن فاصله بگیرید فاصله ۱۰۰ تا ۳۰۰ متر برای این کار مناسب است پرنده باید بدون اینکه شما را او را صدا بزنید به سوی شما پرواز کند در حالت ایده‌آل می‌بایست پرنده قبل از این که شما به فاصله ۲۵ متری برسید به سوی شما پرواز کند اگر بسوی شما پرواز نکرد حدود یک دقیقه صبر کنید سپس دست خود را تکان دهید و او را صدا بزنید طبعا این شرایط بیانگر آن است که پرنده هنوز برای مرحله نهایی تربیت یعنی پرواز آزاد آماده نیست
لگ پرواز آزاد باید یک نقطه دیگر را نیز مورد توجه قرار داد و آن طعمه است حتی اگر شما می‌خواهید که در آینده هرگز از طعمه استفاده نکنید باز هم باید پرنده را به طعم عادت دهید پرندگان چاق که تمایل به پریدن روی دستکش ندارند به راحتی توسط دام فریب خورده و بر روی دستکش می پرند پس از اینکه او چندین بار آموزش مرحله قبل را با موفقیت تکرار کرد یک تکه گوشت را به یک طعمه ببندید و طعمه را به او نمایش دهید او حمدونه و هم گوش را خواهد خورد و در ضمن او تداعی خواهد شد که طعمه معادل با سیر شدن کامل است پس یک تکه گوشت را روی دستکش خود بگذارید و طعمه را به او نشان دهید هنگامی که برای خوردن طعمه می آید طعمه را از او پنهان کنید او کم‌کم تو را فراموش کرده و خوردن گوش را که راحت‌تر است ترجیح خواهد داد

مطلب پشینهادی : تربیت کردن دلیجه

یک مطلب مهم که قبل از پرواز آزاد بهتر است به آن توجه شود عادت دادن پرنده به صدا کردن او باید بیاموزد که هنگام صدا کردن از بلندی به پایین به پر پرنده ای که بالای درخت است تمایل دارد که خود را از دید پنهان کند این مطلب نشانگر این است که پرنده چاق است یا اینکه هنوز به انسان و محیط انسانی عادت نکرده است و تنها بودن را در بالای درخت بیشتر از همراه بودن با انسانها در روی زمین برای او لذت بخش است.. به هر صورت می توان به پرنده آموخت که از بلندی به پایین پرواز کند پرنده را به مکانی که حدود ۶ الی ۹ متر ارتفاع دارد پرواز دهید این مکان بهتر است از سقف خانه باشد سپس همراه با نشان دادن طعمه او را صدا بزنید تا پایین بیاید هرگز از درخت برای این کار استفاده نکنید زیرا ریسمان به شاخه ها گره خورده و موجب آویزان شدن پرنده از ریسمان خواهد گردید که این امر باعث آسیب رسیدن به پرنده و نیز هدر رفتن تمامی آموزش ها خواهد شد زمانی که تمرین با طعمه با موفقیت به پایان رسید پرنده آماده پرواز است پرنده که آماده پرواز است فقط باید با بالا بردن دست و سوت زدن پرواز خود را آغاز کند اگر پرنده شما نیز اینگونه رفتار می کند ریسمان را از پای او باز کنید و اجازه دهید تا پرواز کند سپس او را صدا بزنیم اگر پرنده سمت درخت پرواز کرد او را به سمت دستکش صدا بزنید سپس یک طعمه را که غذای کامل به آن متصل است به او نشان دهید او باید به سمت دستکش و طعمه بیاید تنها کاری که از این به بعد برای برگرداندن پرنده خود لازم است انجام دهید این است که مطمئن شوید او همواره وزن مناسبی داشته باشد زیرا در صورت زیاد بودن وزن پرنده تمایل خواهد داشت که با جریان باد پرواز نماید که این باعث خواهد شد پرنده از نقطه پرواز خود دورتر برود همچنین از این به بعد باید او را به زمین های برد که شکار در آنها در دسترس باشد هنگامی که این رابطه بین پرنده و شما برقرار شد پرنده را به محل شکار ببرید که شما را برداشته و او را به پرواز درآمده قرقی ها پس از پریدن از روی نشیمنگاه یا دستگیر شد و اوج گرفتن شروع به شکار خواهند کرد اگر پرنده نخواند چه کاری بیابد باید صاحب پرنده به او کمک کرده و شکار ها را برای او از لانه هایشان خارج کند این پرنده گان هنگام شکار قوانین فیزیکی را زیر پا میگذارند شاهین ها هنگام شیرجه زدن به سرعتی معادل با ۳۸۴ کیلومتر در ساعت دست می یابند و هنگام چرخیدن می توانند شتاب جانبی را معادل با ۲۹ G را تحمل کنند
بسیاری از افراد دیدن این حرکات هوایی بزرگترین جایزه ای است که به خاطر تحمل زحمت های شان دریافت می‌کنند و خواهند توانست بزرگترین نمایش هوایی طبیعت را با چشمان خود ببینند در این مرحله صاحب پرنده همراه با پرنده حرکت می کند و هنگامی که پرنده از درختی به درخت دیگر خرید یک تکه گوشت کوچک به عنوان جایزه به او داده میشود این روش باعث می گردد که یک پرنده کم‌کم قدرتمندتر شود در روش دیگر گوش را به هوا پرتاب کنید به گونه ای که پرنده مجبور شود حدود ۳ الی ۱۰ متر به طور عمودی پرواز کند